Różnica między podwójnym federalizmem a federalizmem spółdzielczym

Wprowadzenie

 Federalizm odnosi się do struktury rządu, w której rząd centralny nie posiada całej władzy, ale dzieli ją ze stanowymi okręgami lub regionami (McDonnel, 2008). Federalizm przynosi liczne korzyści zarówno rządom krajowym, jak i ich obywatelom. Pomaga obywatelom odgrywać aktywną rolę w rządzeniu ich narodem, jednocześnie promując praktykę demokratycznych rządów ze strony rządu centralnego. Kiedy władza jest rozdzielana między stany wyborcze zamiast koncentrować się w rządzie centralnym, rzadziej występuje niewłaściwe wykorzystanie władzy.

Ponadto obywatele czerpią korzyści z federalizmu, ponieważ poszczególni wyborcy mogą konkurować ze sobą, a także z rządem centralnym, tworząc najbardziej praktyczne polityki finansowe i społeczne (Amar i Kmiec, 1996). Dwa rodzaje federalizmu, które zostały użyte do zdefiniowania struktur rządowych w zachodnich demokracjach w ciągu ostatniego stulecia, to podwójny federalizm i federalizm spółdzielczy (McDonnel, 2008).

Różnice między podwójnym federalizmem a federalizmem spółdzielczym

Podwójny federalizm popiera koncepcję, że rządy regionalne mają takie same prawa jak rząd stanowy w zakresie uchwalania ustawodawstwa, z tą różnicą, że obie instytucje działają w osobnych sferach (O'Toole, 2007). Z kolei federalizm spółdzielczy utrzymuje, że rządy regionalne i stanowe funkcjonują w ramach jednej sfery i faktycznie działają w harmonii, aby znaleźć praktyczne rozwiązania problemów politycznych, finansowych lub społecznych (Amar i Kmiec, 1996).

Podwójny federalizm jest również powszechnie określany jako ciasto warstwowe federalizm, ponieważ popiera pogląd, że reguły tworzone przez rządy krajowe i regionalne mogą być stosowane tylko w ramach ich poszczególnych jurysdykcji (McDonnel, 2008). Uprawnienia sprawowane przez państwa regionalne oraz rząd centralny przypominają zatem różne warstwy ciasta, ponieważ nie można ich wykonywać poza wyznaczonymi obszarami.

Federalizm spółdzielczy, który jest również określany jako ciasto marmurowe federalizm różni się od tego poglądu, ponieważ popiera pogląd, że rządy centralne i regiony zasadniczo angażują się w podział władzy (O'Toole, 2007). Analogię marmurkowego ciasta stosuje się do opisania federalizmu spółdzielczego, ponieważ reprezentuje on system, w którym występuje mieszanka zużycia energii na poziomie lokalnym i stanowym. We federalizmie spółdzielczym każda jednostka rządowa nie ma odrębnej władzy nad swoją jurysdykcją (Amar i Kmiec, 1996). Oczywiście tworzy to atmosferę współpracy. Podwójny federalizm może zainspirować napięcia między rządem centralnym a stanami regionalnymi, gdy obie instytucje uchwalą przepisy sprzeczne z przepisami (McDonnel, 2008).

Podwójny federalizm pozwala rządom regionalnym sprawować większą władzę w ramach ich jurysdykcji niż federalizm spółdzielczy. Założyciele Ameryki wprowadzili ten model rządu ponad trzy wieki temu, ponieważ obawiali się, że rząd centralny szybko rozwinie tendencje dyktatorskie (Amar i Kmiec, 1996). Rządowi centralnemu powierzono zadanie pobierania podatków i obrony różnych państw regionalnych tylko wtedy, gdy groziło im obce mocarstwo. Brak federalizmu spółdzielczego może jednak powodować różnice w przepisach stanowych i regionalnych, które obciążają naród. Ponad sto lat temu w USA różnice w prawie stanowym dotyczące niewolnictwa przyczyniły się do wybuchu wojny domowej (O'Toole, 2007).

Wniosek

Główna różnica między federalizmem dualnym a federalizmem spółdzielczym dotyczy sprawowania władzy w rządach centralnych i regionalnych. Podwójny federalizm wspiera system podziału władzy, w którym rządy centralne i stanowe sprawują władzę w ramach swoich odrębnych jurysdykcji. Federalizm spółdzielczy popiera porozumienie o podziale władzy, w którym zarówno rządy centralne, jak i regionalne równo dzielą odpowiedzialność za sprawowanie władzy.